“Sokak fotoğrafçısı, fotoğrafı günlük yaşantısının bir parçası haline getirmelidir; aksi takdirde fotoğraf, kişi için bir hobiden öteye geçemeyecek ve gerekli ve özenli bir üretim ortamı oluşturulamayacaktır. Tam da burada her zaman ifade ettiğim gibi bilgi, birikim ve deneyim çok önemlidir. Bu deneyime ulaşmanın yolu pratik yapmaktan geçer..
Bir fotoğrafçı ve özellikle sokak fotoğrafçısı olarak fotoğraf makinesiz asla sokağa çıkmamalısınız. Eğer hafta sonları veya diğer boş zamanlarınızda sadece fotoğraf çekmek için sokağa çıkıyorsanız, hata yaparsınız. Siz sokakta olmak için dışarı çıkmalısınız ve fotoğraf makineniz her daim yanınızda olmalıdır. Sokak fotoğrafçısı, hayatın ve sokakların içinde olmalı, önünden akıp geçen yaşama tanıklık etmelidir. O yaşamın bir parçası olmalıdır. Yeri geldiğinde sokağa ait olan her türlü mekana ve insana dokunmalıdır. Tüm bunları yalnızca fotoğraf çekme amacıyla yapmayacak kadar dürüst olmalıdır. Cıvık, yüzeysel ve umursamaz bir tavırla ‘Merhaba, bir fotoğrafınızı çekebilir miyim?’ deyip iki kare çektikten sonra oradan uzaklaşmamalıdır. Karşısındaki insanı umursamalı, saygı göstermelidir.
Sokağın ritmine ve koşullarına hazır olmalıdır. Asla yağmurlu havalardan korkmamalıdır. Yağmurun yarattığı atmosferin ve şehir üzerindeki tüm etkilerin farkında olmalıdır. Sadece güneşli havalarda fotoğraf çeken bir konformist olmamalıdır. Ancak konfor alanınızdan çıktığınızda hayat size meydan okur. Bu meydan okumaya karşı göğüs germeli, direnmeli ve ayak uydurmalıdır..
Fotoğraf kurallarına ve teknik ayarlara sakın boğulmayın. Özgür bir alanda üretim yaptığınızı ve kendi fotoğraf dilinizi oluşturmak için ihtiyacınız olan şeyin sadece kurallar değil, anlatım dili olduğunu unutmayın. Size kural dayatan, ‘öyle yapma, böyle yap, dikey kadraj çekme, Photoshop kullanma’ diyen sözde eğitmenlerin fotoğrafik kariyerinize hiçbir şey katmayacağını bilin ve bu insanlardan uzak durun. Sizin motivasyonunuzu destekleyen, sizi daima ileriye taşımak hedefinde olan ve tamamen özgür olduğunuzu sürekli vurgulayan eğitmenlerle çalışın. Fotoğraf bireysel bir çalışma alanıdır, bunun farkında olun ve mümkün olduğunca yalnız üretmeye çalışın.
Sokak fotoğrafçısının aynı zamanda bir belgeci olduğunu unutmayın. Yaptığınız her fotoğraf, kente ve kent yaşamına dair birer belgedir. Bu kafa yapısıyla sokaklarda gezmek sizi tarzınızın dışına çıkarabilir, fakat bu iyi bir şeydir. Gözünüzü bu yolla eğitmek, bakış açınızı geliştirir ve dolayısıyla kent içindeki yaşama dair farklı detayları belgelemekte mümkün olur.
Sokak fotoğrafçısı sürekli ekipman hakkında konuşmamalı ve bunun fotoğrafik kariyerine hiçbir katkı sağlamayacağını bilmelidir. Ekipman konuşmak, fotoğraf makinesi üreticilerinin ve satıcılarının işidir, sokak fotoğrafçısının değil. Fotoğrafçı, nasıl daha iyi fotoğraflar yapacağıyla ilgilenmeli, bu konu üzerine konuşmalı ve kafa yormalıdır. Ancak fotoğraf konuşmaya başladığınızda doğru bir süreçtesinizdir. Bu yüzden fotoğraf ekipmanlarına sürekli para yatırmaktan ziyade gelişim için eğitime yatırım yapmalısınız. Hem kendi gelişiminiz hem de fotoğraf adına yapacağınız üretimlerin fotoğrafa bir katkısı olması için bu önemli bir konudur.
Sokak fotoğrafçısı hızlı düşünebilme yeteneğine ve bir öngörüye sahip olmalıdır. Anlık bir görüntüyle bile yüz yüze gelse, makinesini konuya doğrultmadan önce zihninde bir tasarım yapabilmelidir. Sokakta fotoğraf çekebilmek için sokağın ruhunu anlamalı, ritmine ayak uydurmalıdır. Tüm bunları yapabilmek için elbette belli bir donanıma sahip olmalıdır. Bunun için sokak fotoğrafçısı sadece fotoğraftan beslenmemeli, diğer sanat dallarından özellikle resim ve sinemayla da ilgilenmelidir.
“Dünyayı kendi gözlerinizle görün, başkalarının gözleriyle değil…”